تب خون‌دهنده‌ي کانگو، يکي از امراض ساري و ويروسي است که انسان را مصاب کرده و حتي باعث مرگ وي مي‌شود. عامل اصلي اين مرض نوعي حشره به‌نام کنه مي‌باشد و ميزبان اصلي آن حيوانات اند که از طريق گزيدن کنه و گوشت حيواني که مصاب با آن باشد انتقال مي‌يابد.
دکتورعنايت‌الله سهيل متخصص امراض ساري و متخصص در کلينيک موسي وردک در مورد اين بيماري چنين مي‌گويد: "بيماري کانگو يک بيماري ساري و ويروسي است که توسط يک نوع کنه انتقال مي‌يابد اين مرض در حيوان کدام اعراض و علايم خاصي نداشته، اما در انسان‌ها شديداً سير کرده، تب، کسالت، بي‌حالي و خون‌ريزي از جمله اعراض وعلايم عمده آن محسوب مي‌شود، اين بيماري بار اول در منطقه کريمياي اوکراين در سال 1944م ديده شد و در سال 1956م در کانگو به ملاحظه رسيد از اين رو نام اين دو منطقه در نام گذاري اين مرض ديده مي‌شود".
او در مورد انتقال آن چنين بيان مي‌کند: "کانگو يک مرض ويروسي بوده که توسط ويروس نايرو(Nairo-virus) به وجود مي‌آيد اين مرض شروع عادي داشته که از طريق تماس مستقيم با خون و ديگرمايعات بدن شخص مصاب به مرض و يا حيوان آلوده به اين ويروس، گزيده‌گي توسط کنه آلوده به ويروس، کشتن کنه توسط دست، تماس باسامان آلات طبي آلوده، افرادي که بيشتر در معرض خطر قرار دارند دهاقان قصابان افرادي که از حيوانات مراقبت مي‌کنند، وترنران، کارمندان صحي و ساير افرادي که از مريضان مصاب به اين ويروس سرايت مي‌کند. راه‌هاي درمان درست براي اين مرض وجود دارد؛ اما نتايج تداوي قناعت‌بخش نيست و قرار معلومات وزارت صحت عامه واقعات اين بيماري در کشور ديده شده و مرگ‌ومير هم داشته اما تعداد مبتلايان درافغانستان معلوم نيست".
احمد‌گل يکي از کساني است که در اطراف کابل زندگي مي‌کند، او بيشتر ازده‌ها گاو و گوسفند دارد او از مرض کانگو از طريق مراکز صحي و رسانه‌ها آگهي يافته در مورد پيش‌گيري و از بينبردن عامل آن چنين مي‌گويد: "براي کساني که مواشي دارند از طريق مراکز صحي و کلينيک‌ها آگهي داده شده است و اقداماتي هم صورت گرفته، تمام حيوانات ما در يک سال دو يا سه بار دوا پاشي مي‌شود و بعضي از داروها را هم براي پيش‌گيري از کلينيک زراعتي به‌دست مي‌آوريم و خود ما هم احتياط بيشتر مي‌کنيم در هنگام مراقبت حيوانات از دستکش و ماسک پيش‌بند و عينک استفاده مي‌کنيم، هنگامي که هر نوع کنه را در وجود حيوان مي‌بينيم با يک چيزي آن را از بين مي‌بريم و يا حيواني که مصاب به اين مرض شود آن‌را از بين برده در جاي دور دفن مي‌کنيم".
احمد پرويز يکي از قصابان شهر کابل است که همه روزه گاو و گوسفند حلال مي‌کند در مورد بيماري کانگو چنين مي‌گويد: "تابه حال در مورد اين بيماري از طرف وزارت صحت عامه و يا هيچ‌يک از مراکز صحي براي ما آگاهي داده نشده تنها ازطريق رسانه‌ها آگهي يافتيم و به‌خاطر پيش‌گيري از اين مرض از دستکش، از ماسک محافظتي، پيش‌بند، عينک‌هاي مخصوص بيشتر استفاده مي‌کنيم و گوشت حلال شده را بيشتر از يک شبانه روز در يخچال نگهداري مي‌کنيم و تا به حال هيچ‌گاهي در وجود و يا گوشت حلال شده حيوانات کدام علايمي از اين بيماري يا خود کنه را نديديم".
افغانستان کشوريست که 80 درصد از مردم آن مصروف مال‌داري، دام‌پروري و کشاورزي هستند و آگاهي بيشتري در مورد اين امراض ندارند. پس بستر خوبي براي امراض و ويروس‌ها مي‌باشد، اما تدابير و برنامه‌هاي آگهي دهي از طرف وزارت صحت عامه براي 32 ولايت گرفته شده تا که براي مال‌داران، کشاورزان آموزش نگهداري حيوانات داده شود تا که از امراض مختلف پيش‌گيري شود.
دانشگاه رنا ©
