شيزوفرني يا شيزوفرنيا ازجمله بيماري هاي رواني است که در آن فرد مبتلا به اين مرض در دنيايي از تخيلات زندگي ميکند و ممکن است رفتار، قوهي ادراک و طرز تفکر بينظم را در زندگي تجربه کند که اينها باعث مواجه شدن فرد به مشکلات گوناگون ميشود. درين مورد وحيده رحمتي استاد دانشگاه، چنين ميگويد: “شيزو فرني يا روان گسيختگي يک بيماري مزمن، حاد و يا يک اختلال رواني است که مغز را تضعيف و فکر را تخريب مي کند و بر روش تفکر، عملکرد و طرز نگاه افراد بر محيط پيراموني اش تاثير منفي ميگذارد. در تشخيص امور واقعي وغير واقعي دچار مشکل هستند و در بيشتر موارد به سمت امور غير واقعي کشيده شده و از زندگي واقعي دور ميشوند.” همينطور در ادامه افزود که ممکن صداهايي را بشنووند که ديگران نمي شنوند ويا توهماتي داشته باشند که گويا ديگران ذهن آنها راميخوانند و احساسات شان را برنامه ريزي ميکنند ويا در سدد آسيب رساندن به آنها اند.
در مورد زمان بروز اين بيماري بايد گفت که اين بيماري بين سنين 16 تا 30 سالگي بروز ميکند بنبر گفته هاي رحمتي، براي تشخيص علايم اين بيماري تا حال کدام رو آزمايشگاهي و فزيکي وجود ندارد تنها از راههاي باليني اين بيماري را تشخيص ميدهند که در ادامه ميخوانيد.
.وحيده رحمتي در مورد علايم اين بيماري گفت: “اختلال در تفکر صحيح، عدم مديريت احساسات، ضعف در برقراري ارتباط با ساير افراد و يا به گوشه نيشني و بي احساسي افراد، دوري از اجتماع يا انزواي اجتماعي، خصومت و يا مشکوک شدن به افراد و نزديکان، بي خوابي و يا خوابيدن بيش از حد و زياد علايم بيماري است”. وي در ادامه افزود که صحبت هاي غير منطقي، کند و يکنواخت،افسردگي، فعاليت ها و حرکات غير هماهنگ دست و پا، گريه و خنده نامعقول و توهمات (جسمي، بينايي، افکار ارجاعي وپارانوييک) ازجمله علايم اين بيماري است که اين علايم در هر مريض متفاوت ميتواند باشد.
وحيده رحمتي همينطور در مورد عواملي که سبب اين بيماري در افراد ميشود گفت که طبق تحقيقات انجام شده از سوي محققان بينالمللي عامل اصلي اين بيماري جهش ژنتيکي ميتواند باشد که جهش ها مجموعهي از پروتين هايي موجود در مغز را که در تنطيم ارتباط بين سلول هاي عصب را که در يادگيري، رشد مغزي و شناخت مؤثر اند را غير فعال ميکند و عامل اين بيماري ميشود. وي در ادامه به استفاده از داروهاي خود سرانه، استفادهي مواد مخدر به ويژه حشيش، عفونت هاي حاد مغزي به خصوص مغزچه و تمسخرو پرخاش با رفتار اين افراد سبب تشديد اين مرض ميشود.
هر بيماري از خود عوارضي در پي دارد که در مورد عوارض بيماري شيزو فرنيا ميوان ب اينمارد اشاره کرد که توهم (توهم در چشيدن، شنيدن، استشمام کردن، ديدن)، بيان کُند احساسات، مشکل در فکر کردن يعني تمرکز ضعيف مغز، عدم کارايي يا نهرسدن به کار هاي روزمره، خصومتطلبي يا بدبيني و کناره گيري از جامعه چون فکر ميکنند مرکز توجه افراد اند و در مورد آنها صحبت مي کنند و قصد آسيب رساندن به آنها را دارند بنابر اين اين انزوا طلبي اختيار ميکنند؛ اينها عوارض اين بيماري اند.
دانشگاه رنا ©